Fenomenelogieën

Alles wat met energie te maken heeft interesseert me en is al een fenomeen op zich zelf. Vooral omdat ik het kan zien. (niet altijd hoor)

Lichtbollen is een fenomeen waar heel veel over geschreven is en wat me al heel erg lang intrigeert. Te pas en te onpas verschenen ze bij mij op foto’s en ik dacht dat ik energievolle plekken fotografeerde of leylijnen? Er is zoveel over gezegd en ieder heeft daar zijn of haar waarheden over, wat maakte dat ik zelf wat onderzoek ging doen. Nu weet ik dat de energie er altijd is en dat de fotograaf een bepaalde gevoeligheid moet bezitten. Maar zich niet per definitie ook het het healingswerk of dergelijke hoeft bezig te houden. De kracht van de plek of de persoon die gefotografeeert is, doet er wel toe.  Het type fototoestel doet er niet toe. Ook op een wegwerpcameraatje verschijnen ze.

De foto’s die tijdens het pepernotenconcert in een sporthal in Assen zijn gemaakt, door mij en door de huisfotograaf (niet spiritueel bezig, wel heel gevoelig), zijn bollen te zien boven de groepen kinderen die erg enthousiast waren tijdens het concert. Bij de tammere groepen verschenen minder of geen lichtbollen. Één dag in het jaar komt sinterklaas naar deze sporthal in Assen om de 3 laagste klassen van de basisschool te ontvangen en hun een concert aan te bieden van de Johan Willem Friso kapel en waar ze actief bij betrokken worden. De foto’s zijn gekozen uit meerder jaren.

Er is een foto van een opening van een paintbalbaan waar weinig mensen opstaan. De energie is er wel. Op een ander paintball evement zijn ook veel lichtballen  te zien. (gemaakt door een speler)

S’ avonds in een dierentuin, tijdens een laserlichtshow, verschenen ze ook.

Tijdens de verjaardag en rondtocht van Maria ergens in Spanje zijn boven de menigte en rondom het Mariabeeld veel energiebollen te zien. Maar ook tijdens het wachten voor een les van mijn klasgenoten verschenen ze. Er hoeft niet persé een enthousiaste energie aan ten grondslag liggen. Heel bijzonder.

En… tijdens mijn (kijk) operatie aan mijn knie zag ik op de monitor allemaal balletjes, met dezelfde structuur die de lichtbollen op de foto’s hadden. Ik kon er daar niet verder op ingaan omdat de arts al zijn aandacht nodig had voor de operatie, maar raar was het wel. Er waren (water) bellen en die bolletjes te zien. Heel apart.